تبادل لینک هوشمند تو کیستی که من اینگونه بی توُ بیتابم
شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم
تو چیستی که من از هر موج تبسم تو
بسان قایق سرگشته روی گردابم
تو در کدام سحر بر کدام اسب سفید؟
تو را کدام خدا؟تو از کدام جهان؟
تو در کدام کرانه؟تو در کدام صدف؟
تو در کدام چمن؟همره کدام نسیم!؟
تو از کدام سبو؟
من از کجا سر راه تو آمدم ناگاه؟
چه کرد با دل من آن نگاه شیرین آهــــــــــــ
مدام پیش نگاهی،مدام پیش نگاه
کدام نشات دویده از تو در سر من
که ذره های وجودم تو را که می بینند
به رقص می آیند و سرود مي خوانند؟!؟
چه آرزوی محالیست زیستن با تو
مرا همین بگذارند یک سخن با تو
تو آرزوی بلندی،دست من کوتاه
تو دوردست امیدی و پای من خسته
همه وجود تو مهــــــــر با من بمان...
دونن آخشام چاغي سن‌سيز مني آغلاتدي ياغيش
ياديما سالدي سني مطلبينه چاتدي ياغيش
کوچه لر اولدو گؤزومده يئنه بير آرپا چايي
مني سن‌سيز نئجه نيسگيل سئلينه آتدي ياغيش
اودو سؤندورمه گه سو قايداسي دير آمما دونن
کؤزه ره ن کؤنلومو ياغديقجا آلوولاتدي ياغيش
يادا سالدي اؤ ياغيشليق گونو كي اوندا مني
كَپنَك تك باشينا شوقيله اويناتدي ياغيش
دامجي دامجي سنه لاي لاي دئدي قوينومدا منيم
نه دئيم بلکه سني کورپه يه اوخشاتدي ياغيش
بوخاغيندان آخاراق بيلدي شيرينليك شانيسان
گول اوزوندن سوزولوب بال فَرَه سين داتدي ياغيش
دوداقين قيرميزي گوللر كيمي آچميشدي سنين
سوزولن واخت او دوداقلاردا قانا باتدي ياغيش
او قدر مستيديم هئچ بيلمديم آخير نه زامان
سينه م اوسته ساريلان تئل‌لري ايسلاتدي ياغيش
سورا بيلديم آپاريب قورد کئچينين شنگولوسون
سني مندن آليب آنجاق مني آلداتدي ياغيش
دونن آخشام گئنه بير سودا دا گوردوم كي منه
آجيليقلا او شيرين خاطيره ني ساتدي ياغيش
اويانيرديم كي باشيم دَيدي ملامت داشينا
مني رؤيادان آيتماقدا اؤزي ياتدي ياغيش
درد ایچره تالانمیش ائله ویرانه دی کونلوم
گل بزمی نه باخ , غملره کاشانه دی کونلوم
ظلمت گئجه لر حزن ئومه آرتیر آما نئیسه
بیلمم نه اؤچون صوبحچه بیگانه دی کونلوم
یاز گلدی آما سولدو سارالدی بوتون آرزیم
دئوران دا دونوب بلکه بیر افسانه دی کونلوم
بیلمم ,بو قلم سانکی چلیکدیر توتوب الدن
سن سیز گؤزلیم ظن ائله دیوانه دی کونلوم
گؤزلر سورونور الده قلم دیر سؤزه گئلمیش
سوسموش دیلیمین سیررینا غمخانه دی کونلوم
ائیللر بؤیودور آغلایاراق سئوگینه یاندیم
جانا, گؤزلیم, رحم ائله ویرانه دی کونلوم
شعر از : استاد شهریار
گئجه خلوتجه بيزه سئوگيلي يار گلميش ايدي،
اوزو آيدان دا گؤزل نازلي نيگار گلميش ايدي.
تر آخيب گول ياناغيندان، بولود اؤرتموشدو آيي،
اونو دوشمنمي قوووب، كؤنلو قوبار گلميش ايدي؟
اونا من گؤز يئتيريب خلوتي باخديم، باخديم،
اووچونون اوولاغينا كؤرپه شيكار گلميش ايدي.
اويويوب هر ايكيميز راحت اولوب بير ياتديق،
بختيمين باغچاسينا گوللو باهار گلميش ايدي.
دئدي: - گئتمك دميدير، سؤيله، نه ايسترسن يار؟
بير اؤپوش ايسته‌ديم اوندان... يئري وار، گلميش ايدي.
آغلاييب گئتدي او يار، گؤز ياشي يانديردي مني،
اودلارا ياندي ديليم، سانكي شرار گلميش ايدي.
ائي نظامي! - دئدي - بيردن آييليب، گؤردوم او يوخ،
دئمه رؤيادا بيزه چشمي-خومار گلميش ايدي.
شعری از استاد نظامی
دلخوش از آنیم که حج میرویم .....................غافل از آنیم که کج میرویم
کعبه به دیدار خدا میرویم............................اوکه همین جاست کجا میرویم
حج به خدا جز به دل پاک نیست..................شستن غم از دل غمناک نیست
دین که به تسبیح و سرو ریش نیست...........هرکه علی گفت که درویش نیست
صبح به صبح در پی مکر و فریب...................شب همه شب گریه و امن یجیب
تانفسيم وار دييرم ياعلي
جان سنه قربان ايدرم ياعلي
عالم امکان منه گر ناز ائدهمنده سنه ناز ائدرم ياعلي
چوخلاري ديوانه عشقوندولرمن ولي ديوانه ترم ياعلي
من دئمورم لايق درگاهيومعاشق شوريده سرم ياعلي
ويرسه لر عشقونده منه زهر اگرشهد عوضينده ايچرم ياعلي
آديوي گورسم يازيلوب توپراقامين يول او آدي ئوپرم ياعلي
شرک قرار اولماسا گر آللهاآديوه سجده ائدرم ياعلي
چون آدون الله آديدور-بي وضوآديوي ذکر ايلمرم ياعلي
قورسالا مجلس اوگوزل آديوهاوردا گيدوب گل سپرم ياعلي
مدح ديولسه سنه هر بزميدهمنده او بزمي بزرم ياعلي
دشمنوين دشمني يم-دشمنيکيم سني سئوسه سئورم ياعلي
يوخ بيلوسن عمرلره اعتباربيرگوني منده ئولرم ياعلي
قبره قويوب هامي گيدندن صورااوندا سني گوزليرم ياعلي
هرنه سوال ايله سلر قبريدهآيري سوزوم يوخ ديرم ياعلي
قبريمين اول گئجه سي گلمه سنفاطمه جاني کوسرم ياعلي
من غرق گناهم شهاسنله ولي مفتخرم ياعلي
شعر از استاد عدل جو
من ترک شراب لب یار ائیلدیم اولدی
زهر غم هجریله مدار ائیلدیم اولدی
ای شیخ بهشتی دئمه ترک ائیلییه ن اولماز
من ترک سر کوی نگار ائیله دیم اولدی
ای گول، یانیرام غیـرایلـه سـن همـدم اولانـدا،
بولبول آلیشـار خـار ایلـه گـول محـرم اولانـدا.
چوخلار اولوب اول زلـفِ پـریشـانیـن اسیـری،
ییغ، توپلا بو مجنونلاری فیکرین جمع اولاندا
تر قطره سـی وئـرمیـش اوزونـه بـاشقـا لطـافـت
گـول یـارپـاغـی زینتلــی اولــور شبنــم اولانــدا
تک لیکده جهنّم گئچیـر عشـق اهلینـه هـر یئـر،
یـارایلـه اونـا جنّـت اولــور بــا هــم اولانــدا
جانانه اوره ک سیرّینـی دمسیـز دئمـک اولمـاز،
جان اهلی جسـارتلـی اولـورمـوش دم اولانـدا.
دوشمـن اولا دونیـا قـدری، اونـلارا بــاتمــاز،
هر گاه ایکی دوسـت آراسـی محکـم اولانـدا.
بیر نازیله جان قویمـادی منـده هلـه گـل، گـؤر،
عالم نه اولـور اورتـادا یـوز چـم خـم اولانـدا
قیمت وئریر اول قاشـی هیـلالیـن سنـه، واحـد،
باشین آغاریب اونداکی، قـدّیـن خـم اولانـدا
شعری از علی اقا واحد
بیر قوجاق گول باغلادیم گوز یولدا گالدیم گلمدین
عطریوی گاه دردیگیم گولردن آلدیم گلمدین
سن یوباندون انتظاردان سولدی بیر بیر گولریم
تز سولان گوللر کیمی سارالدیم سولدوم گلمدین
باغریما باسدیم سازی سنسیز دونن آخشام چاغی
آغلیب بیر آیریلیق آهنگی چالدم گلمدون
دونن آخشام چاغي سن‌سيز مني آغلاتدي ياغيش
ياديما سالدي سني مطلبينه چاتدي ياغيش
کوچه لر اولدو گؤزومده يئنه بير آرپا چايي
مني سن‌سيز نئجه نيسگيل سئلينه آتدي ياغيش
اودو سؤندورمه گه سو قايداسي دير آمما دونن
کؤزه ره ن کؤنلومو ياغديقجا آلوولاتدي ياغيش
يادا سالدي اؤ ياغيشليق گونو كي اوندا مني
كَپنَك تك باشينا شوقيله اويناتدي ياغيش
دامجي دامجي سنه لاي لاي دئدي قوينومدا منيم
نه دئيم بلکه سني کورپه يه اوخشاتدي ياغيش
بوخاغيندان آخاراق بيلدي شيرينليك شانيسان
گول اوزوندن سوزولوب بال فَرَه سين داتدي ياغيش
دوداقين قيرميزي گوللر كيمي آچميشدي سنين
سوزولن واخت او دوداقلاردا قانا باتدي ياغيش
او قدر مستيديم هئچ بيلمديم آخير نه زامان
سينه م اوسته ساريلان تئل‌لري ايسلاتدي ياغيش
سورا بيلديم آپاريب قورد کئچينين شنگولوسون
سني مندن آليب آنجاق مني آلداتدي ياغيش
دونن آخشام گئنه بير سودا دا گوردوم كي منه
آجيليقلا او شيرين خاطيره ني ساتدي ياغيش
اويانيرديم كي باشيم دَيدي ملامت داشينا
مني رؤيادان آيتماقدا اؤزي ياتدي ياغيش
بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟
گره از کار فروبسته‌ی ما بگشایی؟
نظری کن، که به جان آمدم از دلتنگی
گذری کن: که خیالی شدم از تنهایی
گفته بودی که: بیایم، چو به جان آیی تو
من به جان آمدم، اینک تو چرا می‌نایی؟
بس که سودای سر زلف تو پختم به خیال
عاقبت چون سر زلف تو شدم سودایی
همه عالم به تو می‌بینم و این نیست عجب
به که بینم؟ که تویی چشم مرا بینایی
پیش ازین گر دگری در دل من می‌گنجید
جز تو را نیست کنون در دل من گنجایی
جز تو اندر نظرم هیچ کسی می‌ناید
وین عجب تر که تو خود روی به کس ننمایی
گفتی: از لب بدهم کام دل عراقی روزی
وقت آن است که آن وعده وفا فرمایی
ای تــو گـــل بهـار مــن گـــر بـــه مـــزارم آمــــدی
با دم گـــرم خـــود حزیــن شعر خزان مـن بخوان
مـن هــم از آه سینـــه خستــه دلان طلـب کنم
تا تــو رهــا شــوی از ایـن چاه زمان و این مکان
وه چــه به نــرخ جــان خـود داروی تلـخ می خرد
بهر مــن و شفـــای من شهـــد لبــش به رایگان
در پــی جفـت پــر زد این کفتــر چـاهی از زمین
تـا چــه نشیمنش از آن طایـــر ســدره آشیـــان
نقــل طبیــب و نسخـه شربت و قطره بس کنید
آیــت عشــق و دفتـــر خواجـــه کشیــد در میان
نقش مزار من کنیــد این دو سخـن که شهریــار
با غـم عشـق زاده و با غـم عشــق داده جــان
ماه من ، آفت دل ، فتنه ی جانها شده ای !
پشت ها گشته دو تا، در غمت ای سرو روان
تا تو درگلشن خوبی گل یکتا شده ای
خوبی و دلبری و حسن , حسابی دارد
بی حساب از چه سبب اینهمه زیبا شده ای ؟
حیف و صدحیف که بااینهمه زیبایی و لطف
عشق بگذاشته اندر پی سودا شده ای
شبِ مهتاب و فلک خواب و طبیعت بیدار
باز آشوبگر خاطر شیدا شده ای
بین امواج مهت رقص کنان می بینم
لطف را بین ،که به شیرینی رویا شده ای
دیگران را اگر از ما خبری نیست چه غم
نازنینا ، تو چرا بی خبر از ما شده ای ؟
محرم دیر ، خانیم زینب عـزاسی
بیزی سسلر حسینین کربلاسی
یولی باغلی قالیب دشمن الینده
داها زوارینین یوخ سس- صداسی
( بوگون کرب بلا ویران اولوب دیر )
(حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر )
چاغیر شاه نجف گلسین هرایه
جهادیله آچاق یول کربلایه
علی نین ذوالفقاری داده چاتسین
حسین قربانلاری گلسین منایه
( بوگون کرب بلا ویران اولوب دیر )
(حسین أوز قانینا غلطان اولوب دیر )
شربتي از لب لعلش نچشيديم و برفت
روي مه پيكر او سير نديديم و برفت
گويي از صحبت ما نيك به تنگ آمده بود
بار بربست و به گردش نريسيديم و برفت
بس كه ما فاتحه و حرز يماني خوانديم
وز پيش سوره‌ي اخلاص دميديم و برفت
عشوه دادند كه بر ما گذري خواهي كرد
ديدي آخر كه چنين عشوه خريديم و برفت
شد چمان در چمن حسن لطافت ليكن
در گلستان وصالش نچميديم و برفت
همچو حافظ همه شب ناله و زاري كرديم
كاي دريغا به وداعش نرسيديم و برفت
نقل میکنند استاد شهریار وقتی کارت عروسی معشوقه اش را میبیند این شعر را میسراید
امشب از بهر رقيب اينهمه زيبا نكنيدش
بستر زگل و اطلس و ديبا نكنيدش
زيباست دگر حاجت مشاطه ندارد
آزرده از اين زحمت بي جا نكنيدش
با هلهله و كف زدن و شادي و امشب
همخوابه ان بی سر بی پا نكنيدش
بر حجله نازش نبريد امشب و عريان
همبستر آن ديو ددآسا نكنيدش
بلبل به خوش آوازي او نيست خدايا
همصحبت آن جغد بد آوا نكنيدش
دعوت نكنيد از من و از ديدنم آخر
شرمنده نسازيد و رسوا نكنيدش.....
هم بر آن باش که یک جام شرابم بدهی
هم در اندیشه که یک بوسه نابم بدهی
به خدا انقدر از طعم لبت می پرسم
تا به تنگ آیی و با بوسه جوابم بدهی
خواب را هم تو ز چشمان ترم دزدیدی
تا مبادا که یکی بوسه به خوابم بدهی
همه اندیشه ام آنست که همچون گیسو
بر سر دوش خود ای کاش که تابم بدهی
از جفایت نکنم شکوه به شرطی که شبی
تا سحر بوسه بی حد و حسابم بدهی
هر چه دل از تو طلب کرد خلافش کردی
طلب زهر کنم تا که شرابم بدهی
چه بگویم که ز اکسیر بقا ناب تر است
جام زهری که تو با قهر و عتابم بدهی
جان به شکرانه دهم بهر تو گر از سر لطف
گاه گاهی ز غم عشق عذابم بدهی
نادر صهبا
یاندیم هیجرانینده من ای گول عذاریم هارداسان؟
چون گؤزومدن گئتمیسن هیجرینده آغلار قالمیشام
یانددیریب یاخدین منی ای گؤز شراریم هارداسان؟
کیم سنی من تک سئوه ر هم سن بیلردین هم ده من؟
آختاریم هاردان سنی ایتگین باهاریم هارداسان؟
عشق صحراسینده من ایتگین دوشوب تک قالمیشام
جان بدندن چیخماق ایستیرای نگاریم هارداسان؟
دورماق ایستیر قان داماردا پیکریم ایشدن دوشوب
سسلیم هاردان سنی ای نازلی یاریم هارداسان؟
هرگئجه یادین سنین قلبیم ده دیر ای نازنین
گؤزلرین گتمیر گؤزومدن گؤز خماریم هارداسان؟
ندانم کان مه نامهربان، یادم کند یا نه؟
فریب‌انگیز من، با وعده‌ای شادم کند یا نه؟
خرابم آن‌چنان، کز باده هم تسکین نمی‌یابم
لب گرمی شود پیدا، که آبادم کند یا نه؟
صبا از من پیامی ده، به آن صیّاد سنگین‌دل
که تا گل در چمن باقی است، آزادم کند یا نه؟
من از یاد عزیزان یک نفس غافل نیم امّا
نمی‌دانم که بعد از من، کسی یادم کند یا نه؟
رهی از ناله‌ام خون می‌چکد امّا نمی‌دانم
که آن بیدادگر، گوشی به فریادم کند یا نه؟
چقدر سخته....
چقدر سخته.... دلت پره حرف باشه و نتونی حتی یه کلمشو بازگوکنی
چقدر سخته ....کوله باری از دلهره هاتو به دوش بکشی و کسی نباشه که توحملش یاریت کنه
چقدر سخته.... با دنیا دنیا دلتنگی و تنهایی بسازی و بسوزی
تهش برگردن بهت بگن این نیز بگذرد توام بگذار و بگذر...؟؟؟
چقدر سخته.... اش نخورده و دهن سوخته
چقدر سخته !!! نتونی حرف دلتو به کسی بزنی و هیچکیم نباشه که بفهمتت
چقدر سخته... که زندگی برای همه یه رنگ شده باشه و این روزا تنهاسوال
بی جوابت این باشه کی میشه دنیاتموم شه ؟؟؟؟؟
چقدر سخته... بخوای بادلت تنها پناهگاه شخصیت قهرباشی
چقدر سخته... بخوای قانون دلتو برا همیشه ی همیشه تغییر بدی
چقدر سخته... بخایی از کسی که دلتو شکسته متنفر بشی ولی فقط دلت تنگ شه
چقدر سخته... اون بغل یکی دیگه باشه تو اینجا فقط زانوهاتو بغل کنی و اشک بریزی
چقدر سخته... یکی واسه سرگرمی بیاد تو زندگیت وتو دل ببندی بهش بشه عشقت
چقدر سخته... بغض تموم وجودتو بگیره اما نتونی گریه کنی مجبور شی نگه داری
چقدر سخته .... این همه چقدر سخته بگی و بازم همونی باشه که تا الان بوده
روزی یک مرد ثروتمند، پسر بچه کوچکش را به ده برد تا به او نشان دهد مردمی که در آنجا زندگی می کنند، چقدر فقیر هستند.
آن دو یک شبانه روز در خانه محقر یک روستایی مهمان بودند. در راه بازگشت و در پایان سفر، مرد از پسرش پرسید: نظرت در مورد مسافرتمان چه بود؟پسر پاسخ داد:
عالی بود پدر! پدر پرسید آیا به زندگی آنها توجه کردی؟پسر پاسخ داد: بله پدر! و پدر پرسید: چه چیزی از این سفر یاد گرفتی؟پسر کمی اندیشید و بعد به آرامی گفت: فهمیدم که ما در خانه یک سگ داریم و آنها چهار تا. ما در حیاطمان یک فواره داریم و آنها رودخانه ای دارند که نهایت ندارد.
ما در حیاطمان فانوس های تزیینی داریم و آنها ستارگان را دارند.
حیاط ما به دیوارهایش محدود می شود اما باغ آنها بی انتهاست! با شنیدن حرفهای پسر، زبان مرد بند آمده بود. بعد پسر بچه اضافه کرد : متشکرم پدر، تو به من نشان دادی که ما چقدر فقیر هستیم.
چه دردیست درمیان جمع بودن ولی در گوشه ای تنها نشستن
برای دیگران چون کوه بودن ولی درچشم خود آرام شکستن
به رسم دوستی دستی فشردن ولی باهرسخن قلبی شکستن
به نزد عاشقان چون سنگ خاموش ولی دربطن خود غوغا شکستن
آدمها برای یکدیگر
نقش سیگار را بازی میکنند!
همدیگر را می کِشند ،
لذت می برند ،
دود می کنند ،
تمام می کنند
و بعد از اندک زمانی ،
سیگاری دیگر 
خبرنامه وب سایت: